Liederen

Het De Leidsche Fleschlied

Melodie: 'Het Land van Maas en Waal', door Boudewijn de Groot
Tekst: Freeke van de Voort

Ooit kwam ik onwetend en fris in Leiden aan,
voor de allerleukste studie, fundament van ons bestaan.
Ik ben een echte bèta en daarom hoor ik hier,
lezing, reis en feesten, alles doe ik met plezier.
Integreren, programmeren, commuteren met succes,
ja, je echte vrienden vind je dan ook bij... De Leidsche Flesch.

De juiste keuze was al snel gemaakt.
Een leven naast mijn studie is wat het leuker maakt.
Naast sommen en formules leer ik duizend keer zo veel.
De Leidsche Flesch die zorgt er voor dat ik me niet verveel.

De tijd vliegt voorbij, ik word al een beetje grijs.
Maar dankzij deze studietijd, ook ontzettend wijs.
Ik kom waar ik wil komen, niemand die dat beter kan.
Inveniam viam, aut faciam, aut faciam.

Ooit kwam ik onwetend en fris in Leiden aan,
voor de allerleukste studie, fundament van ons bestaan.
Ik ben een echte bèta en daarom hoor ik hier,
lezing, reis en feesten, alles doe ik met plezier.
Integreren, programmeren, commuteren met succes,
ja, je echte vrienden vind je dan ook bij... De Leidsche Flesch.

Weinig in het leven staat onomstotelijk vast.
In elk inertiaalsysteem wordt er iets aangepast.
Het is niet nodig ons te vergelijken met de rest.
De Leidsche Flesch is absoluut gezien gewoon het best.

Wil jij ook eens iets leren, luister goed naar wat ik zeg,
een probleem dat los ik op, dat staat mij niet in de weg.
Ik ga waar ik wil gaan, niemand die mij tegenhoudt,
inveniam viam, aut faciam, dat laat me koud.

Ooit kwam ik onwetend en frisch in Leiden aan,
voor de allerleukste studie, fundament van ons bestaan.
Ik ben een echte bèta en daarom hoor ik hier,
lezing, reis en feesten, alles doe ik met plezier.
Integreren, programmeren, commuteren met succes,
want de liefde van mijn leven, ja dat is... De Leidsche Flesch.

Het Schrödingervergelijkinglied

Melodie: 'Clementine'.
Tekst: Leo van Nierop & Leonard Hugenholtz

Het is de Schrödingervergelijking
tweede orde differentiaal.
Allejezus wat een onding,
roepen wij dan allemaal.

Neem als basis eigenfuncties,
van de Hamiltoniaan,
want die zijn tijdsonafhankelijk,
zodat de golven blijven staan.

Ik heb mijn golffunctie beschreven,
hopen dat 'ie convergeert.
En dan delen door het antwoord,
want dan is 'ie genormeerd.

En plaats dat is impuls,
maar dan Fourier getransformeerd.
En daaruit volgt toch heel natuurlijk,
dat hij er niet mee commuteert.

Het onzekerheidsprincipe,
is bij iedereen bekend.
Weet je goed hoe hard je wandelt,
weet je niet meer waar je bent.

Einstein heeft al eens geschreven:
E dat is mc kwadraat.
Dat betekent als de bom valt,
dat 'ie weinig overlaat.

Het FooBarlied

Melodie: 'Brabant', door Guus Meeuwis
Tekst: Pieter Speelman

Een cup in mijn hand, m'n geld is besteed.
Het is hier te druk, maar gelukkig niet heet.
De sfeer is onaardig, de barman een vlerk.
De mensen zijn vreemd, en er is alleen sterk.

Als ik terug naar mijn fiets loop dan weet ik het wel;
Dan kijk ik nog even op isdefoobaropen.nl...

(Refrein)
Want ik zit hier alleen, in een té druk café.
Ik ben meestal met alcohol best snel tevree,
maar de mensen, ze klagen.
De prijskaart is duur
en dan denk ik aan de FooBar, met bier om vijf uur

Ik mis hier de warmte en het borrelgeblèer,
de aanspraak van mensen met een Leidsche 'R'.
Ik mis zelfs de lullen, zo oud en zo zuur.
Zelfs zij vinden FooBier helemaal niet zo duur.

De studies bezorgen ons vast een fortuin,
Maar wat is nou dat goud zonder twéé vingers schuim?

(Refrein)

De tuin en Ron's hapjes en de Fred Bakker deur,
De bar in het Snellius breekt elke sleur!

(Refrein)